Did Guru Nanak Dev Sahib ji meditated for 36 yugas

[Hk sikh]

Did Guru Nanak Dev Sahib ji meditated for 36 yugas?

Is there any reference for it, i had once heard in katha but cant recall it! 

I have only found this shabad: Taree Layi Sirjanhareh

Help please?

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥

Maaroo Mehalaa 1 ||

Maaroo, First Mehl:

ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ (ਮਃ ੧) ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਅੰਗ ੧੦੨੩ 

ਆਦਿ ਜੁਗਾਦੀ ਅਪਰ ਅਪਾਰੇ ॥

Aadh Jugaadhee Apar Apaarae ||

From the very beginning of time, and throughout the ages, You are infinite and incomparable.

ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ (ਮਃ ੧) (੪) ੧:੧ - ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੦੨੩ ਪੰ. ੧੧ 
Raag Maaroo Guru Nanak Dev

ਆਦਿ ਨਿਰੰਜਨ ਖਸਮ ਹਮਾਰੇ ॥

Aadh Niranjan Khasam Hamaarae ||

You are my primal, immaculate Lord and Master.

ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ (ਮਃ ੧) (੪) ੧:੨ - ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੦੨੩ ਪੰ. ੧੨ 
Raag Maaroo Guru Nanak Dev

ਸਾਚੇ ਜੋਗ ਜੁਗਤਿ ਵੀਚਾਰੀ ਸਾਚੇ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧॥

Saachae Jog Jugath Veechaaree Saachae Thaarree Laaee Hae ||1||

I contemplate the Way of Yoga, the Way of Union with the True Lord. I am truly absorbed in the primal void of deep meditation. ||1||

ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ (ਮਃ ੧) (੪) ੧:੩ - ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੦੨੩ ਪੰ. ੧੨ 
Raag Maaroo Guru Nanak Dev

ਕੇਤੜਿਆ ਜੁਗ ਧੁੰਧੂਕਾਰੈ ॥

Kaetharriaa Jug Dhhundhhookaarai ||

For so many ages, there was only pitch darkness;

ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ (ਮਃ ੧) (੪) ੨:੧ - ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੦੨੩ ਪੰ. ੧੨ 
Raag Maaroo Guru Nanak Dev

ਤਾੜੀ ਲਾਈ ਸਿਰਜਣਹਾਰੈ ॥

Thaarree Laaee Sirajanehaarai ||

The Creator Lord was absorbed in the primal void.

ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ (ਮਃ ੧) (੪) ੨:੨ - ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੦੨੩ ਪੰ. ੧੩ 
Raag Maaroo Guru Nanak Dev

ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ਸਾਚੈ ਤਖਤਿ ਵਡਾਈ ਹੇ ॥੨॥

Sach Naam Sachee Vaddiaaee Saachai Thakhath Vaddaaee Hae ||2||

There was the True Name, the glorious greatness of the Truth, and the glory of His true throne. ||2||

ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ (ਮਃ ੧) (੪) ੨:੩ - ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੦੨੩ ਪੰ. ੧੩ 
Raag Maaroo Guru Nanak Dev

ਸਤਜੁਗਿ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਸਰੀਰਾ ॥

Sathajug Sath Santhokh Sareeraa ||

In the Golden Age of Truth, Truth and contentment filled the bodies.

ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ (ਮਃ ੧) (੪) ੩:੧ - ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੦੨੩ ਪੰ. ੧੩ 
Raag Maaroo Guru Nanak Dev

ਸਤਿ ਸਤਿ ਵਰਤੈ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰਾ ॥

Sath Sath Varathai Gehir Ganbheeraa ||

Truth was pervasive, Truth, deep, profound and unfathomable.

ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ (ਮਃ ੧) (੪) ੩:੨ - ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ : ਅੰਗ ੧੦੨੩ ਪੰ. ੧੪ 
Raag Maaroo Guru Nanak Dev

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਪਰਖੈ ਸਾਚੈ ਹੁਕਮਿ ਚਲਾਈ ਹੇ ॥੩॥

Sachaa Saahib Sach Parakhai Saachai Hukam Chalaaee Hae ||3||

The True Lord appraises the mortals on the Touchstone of Truth, and issues His True Command. ||3||

ਸਤ ਸਤੋਖੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ॥

Sath Santhokhee Sathigur Pooraa ||

The Perfect True Guru is true and contented

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਮਨੇ ਸੋ ਸੂਰਾ ॥

Gur Kaa Sabadh Manae So Sooraa ||

He alone is a spiritual hero, who believes in the Word of the Guru's Shabad.

ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਸਾਚੁ ਨਿਵਾਸਾ ਮਾਨੈ ਹੁਕਮੁ ਰਜਾਈ ਹੇ ॥੪॥

Saachee Dharageh Saach Nivaasaa Maanai Hukam Rajaaee Hae ||4||

He alone obtains a true seat in the True Court of the Lord, who surrenders to the Command of the Commander. ||4|

ਸਤਜੁਗਿ ਸਾਚੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥

Sathajug Saach Kehai Sabh Koee ||

In the Golden Age of Truth, everyone spoke the Truth.

ਸਚਿ ਵਰਤੈ ਸਾਚਾ ਸੋਈ ॥

Sach Varathai Saachaa Soee ||

Truth was pervasive - the Lord was Truth.

ਮਨਿ ਮੁਖਿ ਸਾਚੁ ਭਰਮ ਭਉ ਭੰਜਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੁ ਸਖਾਈ ਹੇ ॥੫॥

Man Mukh Saach Bharam Bho Bhanjan Guramukh Saach Sakhaaee Hae ||5||

With Truth in their minds and mouths, mortals were rid of doubt and fear. Truth was the friend of the Gurmukhs. ||5||

ਤ੍ਰੇਤੈ ਧਰਮ ਕਲਾ ਇਕ ਚੂਕੀ ॥

Thraethai Dhharam Kalaa Eik Chookee ||

In the Silver Age of Traytaa Yoga, one power of Dharma was lost.

ਤੀਨਿ ਚਰਣ ਇਕ ਦੁਬਿਧਾ ਸੂਕੀ ॥

Theen Charan Eik Dhubidhhaa Sookee ||

Three feet remained; through duality, one was cut off.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਸਾਚੁ ਵਖਾਣੈ ਮਨਮੁਖਿ ਪਚੈ ਅਵਾਈ ਹੇ ॥੬॥

Guramukh Hovai S Saach Vakhaanai Manamukh Pachai Avaaee Hae ||6||

Those who were Gurmukh spoke the Truth, while the self-willed manmukhs wasted away in vain. ||6||

ਮਨਮੁਖਿ ਕਦੇ ਨ ਦਰਗਹ ਸੀਝੈ ॥

Manamukh Kadhae N Dharageh Seejhai ||

The manmukh never succeeds in the Court of the Lord.

 

ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਕਿਉ ਅੰਤਰੁ ਰੀਝੈ ॥

Bin Sabadhai Kio Anthar Reejhai ||

Without the Word of the Shabad, how can one be pleased within?

 

ਬਾਧੇ ਆਵਹਿ ਬਾਧੇ ਜਾਵਹਿ ਸੋਝੀ ਬੂਝ ਨ ਕਾਈ ਹੇ ॥੭॥

Baadhhae Aavehi Baadhhae Jaavehi Sojhee Boojh N Kaaee Hae ||7||

In bondage they come, and in bondage they go; they understand and comprehend nothing. ||7||

ਦਇਆ ਦੁਆਪੁਰਿ ਅਧੀ ਹੋਈ ॥

Dhaeiaa Dhuaapur Adhhee Hoee ||

In the Brass Age of Dwaapur Yuga, compassion was cut in half.