Sajjan_Thug

Waheguru Ji Part 3 questions and answers with Santren Daya Singh Ji 16. Simran should be in its own voice, not with any instrument or drum. Sitar Instrument has 4 to 7 strings and these strings need to be properly tight to get the proper music, Similar way Our body has nine senses, These nine senses are silent and properly controlled then a melody/tune will come out from inside us. Simran should be very solitary and body should stay stilled and then you will listen to the tune, after listening to the melody for a long time, the meditation becomes automatic, you do not to make efforts to mediate, which is called Sehaj Dhyan which is beyond the comprehension of anyone. Guru Nanak has bestowed Sehaj Dhyan. It is like we put milk in open pans and kept boiling with a small fire on the bottom, keep boiling for several hours (over 5 hours) and the milk colore is changed and thick and become so sweet, so tasty, nothing can compare with that. It is called Sehaj Dhyan. We want to reach this stage quickly, we will not go anywhere in a hurry, so be patient and in the beginning let’s start meditation with love and ease, The way the soldiers are moved with moderate gait, It does not cause fatigue and they can walk like this for long distance. ਸਿਮਰਨ ਅਪਣੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇ ਕਿਸੇ ਵਾਜਾ ਜਾ ਢੋਲਕੀ ਨਾਲ ਨਹੀਂ, ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਿਤਾਰ ਦੀਆ ਸੱਤ ਤਾਰਾ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਉਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਸਾਡੇ ਨੌਂ ਇੰਦਰੇ ਲੱਗੇ ਨੇ, ਇਹ ਨੌਂ ਇੰਦਰੇ ਜਿਸ ਵੇਲੇ ਚੁੱਪ ਹੋਣਗੇ ਫਿਰ ਸਾਡੇ ਅੰਦਰੋਂ ਇਕ ਧੁੰਨ ਨਿਕਲੇਗੀ, ਅਸੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹਾ ,ਸਾਡੀ ਬਿਰਤੀ ਛੇਤੀ ਲੱਗ ਜਾਵੇ ।ਛੇਤੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸਹਿਜ ਸਹਿਜ ਸਹਿਜ ਨਾਲ ਆਪਾ ਤੁਰੇ ਰਹੀਏ ।ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਮੱਧਮ ਚਾਲ ਨਾਲ ਫ਼ੌਜੀਆਂ ਨੂੰ ਤੁਰਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।ਇਸ ਨਾਲ ਥਕਾਵਟ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ । *ਹਰਿ ਕਾ ਬਿਲੋਵਨਾ ਬਿਲੋਵਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ॥ ਸਹਜਿ ਬਿਲੋਵਹੁ ਜੈਸੇ ਤਤੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧॥ * ਸਿਮਰਨ ਬਹੁਤ ਇਕਾਂਤ ਹੋਵੇ ਤੇ ਫਿਰ ਧੁਨ ਸੁਣਦੀ ।ਬਹੁਤ ਸਮਾ ਧੁਨ ਸੁਣਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਧਿਆਨ ਅਪਣੇ ਆਪ ਲੱਗਦਾ ,ਧਿਆਨ ਲਾਉਣਾ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ ,ਜਿਸਨੂੰ ਸਹਿਜ ਧਿਆਨ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿਹੜਾ ਕਿਸੇ ਦੀ ਸਮਝ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਮੱਤ ਵਿੱਚ ਸਹਿਜ ਧਿਆਨ ਬਖ਼ਸ਼ਿਆ ਹੈ ।ਸਹਿਜ ਹੀ ਸਹਿਜੇ ਸਹਿਜੇ ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਦੁੱਧ ਰਿੜਕਦਾ ਹੈ ,ਸਹਿਜੇ ਸਹਿਜੇ ਦੁੱਧ ਗਰਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ,ਪਹਿਲੇ ਸਮੇਂ ਦੁੱਧ ਖੁੱਲੇ ਕੜਾਹਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪਾ ਕੇ ਰੱਖ ਦੇਣਾ ਥੱਲਿਓਂ ਨਿੱਕੀ ਨਿੱਕੀ ਅੱਗ ਨਾਲ ਉਬਲਦਾ ਰਹਿਣਾ ਅਪਣੇ ਆਪ ,ਕਈ ਘੰਟੇ ਉਬਲਦਾ ਰਹਿਣਾ ,ਸਵੇਰੇ 10,11ਵਜੇ ਰੱਖ ਦੇਣਾ ਸ਼ਾਮੀਂ 5ਵਜੇ ਤੱਕ ਕੜ ਕੇ ਖ਼ਾਕੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਉਬਲਦਾ ਉਬਲਦਾ ਮਲਾਈ ਉੱਪਰ ਆ ਜਾਣੀ ।ਦੁੱਧ ਕੜਦਾ ਕੜਦਾ ਇੰਨਾ ਮਿੱਠਾ ਹੋ ਜਾਦਾ ਸੀ ,ਇੰਨੀ ਮਲਾਈ ਸੁਆਦ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਹੋਰ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ ,ਉਹਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਸਹਿਜ ਧਿਆਨ । 17. The mind is motivated by the emotion and the mind feels and says that my eye hurts, ear hurts, arm hurts, I am sad, I cannot walk, my knee hurts. I don’t have money, I’m very restless, this all mind speaks, so bring the mind into meditation. If the mind does Simran then all the sorrow will end because the body has no pain at all, if there is pain then the mind has it, the mind feels I am miserable. In World War II, there was a soldier who was admitted to a hospital in Patiala with a bullet that caused a hole in his head. The doctor bandaged his head, the soldier didn’t know anything about the bullet, slowly he was feeling better. A few months later, the soldier said to the doctor, “I want to go home as I feel better.” The doctor said, You can’t leave now, there is a wound on your head, the soldier replied that I am feeling fine. The doctor removed the bandage from his head and put his hand on the hole in his head, when the soldier found that there was a hole across his head, he died instantly. It is the mind that feels, but if this mind stays attached to the truth, the mind will stay attached to God, the attached mind becomes the spiritual form, then mind has no pain, so Satguru Ji says that you should meditate on Waheguru Ji, leave the body while doing Simran and with this Simran, all sorrow will end ਮਨ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮਨ ਸ਼ਰੀਰ ਦੇ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੈ, ਮਨ ਹੀ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੀ ਅੱਖ ਦੁੱਖਦੀ ਹੈ, ਮੇਰਾ ਕੰਨ ਦੁੱਖਦਾ ਹੈ, ਮੈਨੂੰ ਭੁੱਖ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਮੇਰੀ ਬਾਂਹ ਦੁੱਖਦੀ ਹੈ, ਮੈਨੂੰ ਨੀਂਦ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ, ਮੇਰੇ ਕੋਲ਼ੋਂ ਤੁਰਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ, ਮੇਰਾ ਗੋਡਾ ਦੁੱਖਦਾ ਹੈ, ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਪੈਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਮੈਂ ਅਸ਼ਾਂਤ ਬਹੁਤ ਹਾਂ, ਇਹ ਮਨ ਬੋਲਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਮਨ ਨੂੰ ਸਿਮਰਨ ਵਿੱਚ ਲਾਓ, ਜਦ ਮਨ ਸਿਮਰਨ ਕਰੇਗਾ ਤਾਂ ਸਾਰਾ ਹੀ ਦੁਖ ਸਮਾਪਤ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਦੇਹੀ ਨੂੰ ਤਾਂ ਦੁੱਖ ਹੈ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਦੁੱਖ ਹੈ ਤਾਂ ਮਨ ਨੂੰ ਹੈ, ਮਨ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਦੁਖੀ ਹਾਂ. ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਸਿਪਾਹੀ ਸੀ ਜੋ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਈ ਹੋਇਆ, ਜਿਸ ਦੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਗੋਲੇ ਲੱਗੀ ਸੀ,ਉਸ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਆਰ ਪਾਰ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਸਿਰ ਵਿੱਚ ਮੋਰੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਸਿਰ ਅਤੇ ਪਟੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਗੋਲੀ ਬਾਰੇ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ, ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਠੀਕ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹਿਆ ਸੀ, ਕੁੱਝ ਮਹੀਨੇ ਬੀਤ ਗਏ, ਉਹ ਸਿਪਾਹੀ ਡਾਕਟਰ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ, ਮੇਰੀ ਛੁੱਟੀ ਕਰ ਦੋ, ਡਾਕਟਰ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ ਕਿ ਅਜੇ ਛੁੱਟੀ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ, ਅਜੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਜਖ਼ਮ ਹੈ, ਉਹ ਸਿਪਾਹੀ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ ਕਿ ਮੈਂ ਤਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਠੀਕ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹਿਆਂ ਹਾਂ, ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਸਿਰ ਉਤੋਂ ਪੱਟੀ ਉਤਾਰ ਕੇ ਉਸ ਦਾ ਹੱਥ ਉਸ ਦੀ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਮੋਰੀ ਤੇ ਲਗਾਇਆ, ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਉਸ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਆਰ ਪਾਰ ਮੋਰੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਉਹ ਉਸੀ ਸਮੇਂ ਮਰ ਗਿਆ ਇਹ ਮਨ ਹੀ ਮਹਸੂਸ ਕਰਦਾ, ਪਰ ਜੇ ਇਹ ਮਨ ਸਤਿ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਰਹੇ, ਮਨ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਰਹੇ, ਜੁੜਦਾ ਜੁੜਦਾ ਮਨ ਆਤਮਿਕ ਸਰੂਪ ਹੋ ਜਾਏ, ਫੇਰ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਦੁੱਖ ਨਹੀਂ, ਇਸ ਲਈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜੀ ਫੁਰਮਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰੋ, ਦੇਹੀ ਨੂੰ ਸਿਮਰਨ ਕਰਦਿਆਂ ਕਰਦਿਆਂ ਛੱਡ ਜਾਓ, ਤੇ ਇਸ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਸਿਮਰਨ ਨਾਲ ਸਾਰਾ ਹੀ ਦੁੱਖ ਸਮਾਪਤ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ਮਨਮੁਖ ਹੀਨ ਹੋਛੀ ਮਤਿ ਝੂਠੀ ਮਨਿ ਤਨਿ ਪੀਰ ਸਰੀਰੇ ॥ ਜਬ ਕੀ ਰਾਮ ਰੰਗੀਲੈ ਰਾਤੀ ਰਾਮ ਜਪਤ ਮਨ ਧੀਰੇ ॥੨॥ 18. Today DeepaWali (Diwali) means the journey from ignorance to knowledge, when a human being is born, he is in darkness, the reason for this is that after birth its behavior has been reversed and it has become intoxicated in the juice of the senses and has forgotten the juice of Waheguru Ji’s Naam, has become a stranger, the juice of the soul is the great juice of Waheguru Ji. Whenever by the grace of Guru Ji a human being has started siman, meditating, practicing Naam, chanting in the breaths, meaning his desires are over, then the Surat of this mind is started focusing on the Shabad. Due to the concentrated mind, the day dawns within it, at the same time, the mind can get out of that grip of juice of the nine senses (gates of body), and fall in love with the Guru and get the juice of God’s Name through Shabad Yoga. This is what Diwali means for us to have that light inside us, to be enlightened, to be aware of ourselves, to have our Sahaj Samadhi which means we remain aware while walking, listening, smelling, speaking, seeing, coming and going, help to needy one and felt God is with and watching me all the time. This wisdom belongs to Guru Nanak Sahib Ji, Guru of all worlds. Guru Nanak Sahib Ji has taken this path which is to achieve self-realization by attaining Sahaj Yog out of three folds of Maya. This path is difficult but it will surely reach the destination. It is like an ant’s move but it does not have a chance to fall, so chant the name of God with love with your every breath. Eat and feed your family with Honest living, do not beg, in this way the mind and intellect are pure. Surat Shabd Yoga is quick. If your own, has gone away from your you and then finds you again, like Sikhs find Guru Hargobind Sahib Ji’s Darshan after long time from Gwalior long after, among Hindus, Shri Ram Ji’s family and the whole city meets Shri Ram ji after a long time, they all have long desire to meet, It is really wonderful. Let us always practice the word of the WaheGuru, we have forgotten to remember the Waheguru’s name, if we try, then Waheguru Ji helps us and then keeps on reminding us slowly the remembrance of Waheguru Ji stays in our consciousness forever. ਅੱਜ ਦੀਪਾ ਵਾਲੀ ਹੈ ਇਸ ਦਾ ਅਰਥ ਹੀ ਅਗਿਆਨਤਾ ਤੋਂ ਗਿਆਨ ਹੋਣ ਦਾ ਸਫ਼ਰ, ਮਨੁੱਖ ਜਦੋਂ ਦਾ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅੰਧੇਰੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਹੈ. ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜਨਮ ਤੋਂ ਬਾਦ ਇਸ ਦੀ ਵਿਰਤੀ ਉਲਟ ਗਈ ਹੈ ਤੇ ਇੰਦਰੀਆਂ ਦੇ ਰਸ ਵਿੱਚ ਮਸਤ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਤੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਨਾਮ ਦੇ ਰਸ ਤੋਂ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਹੈ ਪਰਾਇਆ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਆਤਮਾ ਦਾ ਰਸ ਹੀ ਮਹਾ ਰਸ ਤੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਰਸ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਜਦੋਂ ਭੀ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਮਨੁੱਖ ਨੇ ਸਿਮਰਨ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਕਰਦੇ ਨਾਮ ਦੇ ਅਭਿਆਸ ਵਿੱਚ ਸਵਾਸਾਂ ਰੂਪੀ ਜਾਪ ਕਰਦਾ ਕਰਦਾ ਮੁੱਕ ਗਿਆ ਹੈ ਮਤਲੱਬ ਇਸ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਮੁੱਕ ਗਈਆਂ ਹਨ ਤਦੋਂ ਇਸ ਮਨ ਦੀ ਸੁਰਤ ਜਿਹੜੀ ਹੈ ਸ਼ਬਦ ਨਾਲ ਲੱਗ ਕੇ ਇਕਾਗਰ ਚਿੱਤ ਹੋ ਗਈ ਹੈ, ਉਸ ਥਾਂ ਇਕਾਗਰ ਚਿੱਤ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਇਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਦਿਨ ਚੜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਇਹ ਨੂਰ ਜਿਸ ਨੂੰ ਆਤਮਾ ਆਖਦੇ ਹਨ ਇਹ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਜਿਹੜਾ ਨੌ ਦੁਆਰਿਆਂ ਦਾ ਜਿਹੜਾ ਰਸ ਹੈ, ਮਨ ਉਸ ਪਕੜ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਗੁਰੂ ਨਾਲ ਪ੍ਰੇਮ ਪਾ ਕੇ ਸ਼ਬਦ ਯੋਗ ਰਾਹੀਂ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਨਾਮ ਰਸ ਨੂੰ ਭੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਹੀ ਦੀਵਾਲੀ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਅੰਦਰ ਉਹ ਚਾਨਣ ਹੋ ਜਾਏ, ਅਸੀਂ ਨੂਰੀ ਹੋ ਜਾਈਐ, ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦਾ ਗਿਆਨ ਹੋ ਜਾਏ, ਸਾਡੀ ਸਹਿਜ ਸਮਾਧੀ ਲੱਗ ਜਾਵੇ ।ਜਿਸ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਅਸੀਂ ਚਲਦਿਆਂ ਫਿਰਦਿਆਂ, ਸੁਣਦਿਆਂ, ਸੂੰਗਦੀਆਂ, ਬੋਲਦਿਆਂ, ਦੇਖਦਿਆਂ, ਆਉਂਦਿਆਂ ,ਜਾਂਦਿਆਂ ਅਸੀਂ ਪੂਰਨ ਸਮਾਧੀ ਵਿੱਚ ਰਹੀਏ। ਇਹ ਮੱਤ ਸਰਬ ਸ਼੍ਰੇਸਟ ਜਗਤ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਹੈ, ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਨੇ ਇਹ ਮਾਰਗ ਜਿਹੜਾ ਤਿੰਨ ਗੁਣਾ ਵਿੱਚੋ ਸਹਿਜ ਪਦ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋਇਆਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੀ ਸੋਝੀ ਪਾ ਜਾਣਾ ।ਇਹ ਰਾਸਤਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਤਾਂ ਹੈ ਪਰ ਹੈ ਪੱਕਾ, ਇਹ ਕੀੜੀ ਦੀ ਚਾਲ ਵਰਗਾ ਲੰਬਾ ਤਾਂ ਹੈ ਪਰ ਇਸ ਦੇ ਗਿਰਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਹੈ,ਇਸ ਲਈ ਸਹਿਜੇ ਸਹਿਜੇ ਪ੍ਰੇਮ ਨਾਲ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਜਾਪ ਸਵਾਸਾਂ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ ।ਇੰਦ੍ਰੀਆ ਨੂੰ ਸਾਫ ਰੱਖਦੇ, ਦਸਾਂ ਨੂਹਾਂ ਦੀ ਸੁੱਚੀ ਕਿਰਤ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ ।ਆਪਣੀ ਕਿਰਤ ਦਾ ਖਾਂਦਾ ਜਾਵੇ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਮੰਗਿਆ ਨਾ ਜਾਵੇ ਤੇ ਲੋੜ੍ਹਵੰਦ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰੀਏ, ਇਸ ਤਰਾਂ ਮਨ ਬੁੱਧੀ ਸੁੱਚੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ।ਸੁਰਤ ਸ਼ਬਦ ਯੋਗ ਜਲਦੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕੋਈ ਆਪਣੀ ਚੀਜ਼ ਜਿਹੜੀ ਦੇਖਣੇ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਦੋ ਦੂਰ ਚਲੀ ਗਈ ਹੋਵੈ ਤੇ ਫੇਰ ਮਿਲ ਜਾਏ, ਜਿਵੇਂ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਸਾਹਿਬ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਹਰਿਗੋਬਿੰਦ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੇ ਕਾਫੀ ਸਮਾਂ ਬਾਦ ਗਵਾਲੀਅਰ ਤੋਂ ਆ ਕੇ ਦਰਸ਼ਨ ਹੋ ਜਾਨ, ਹਿੰਦੂਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਮ ਜੀ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਤੇ ਸ਼ਰੀਰ ਵਾਸੀਆਂ ਦਾ ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਮ ਜੀ ਦੇ ਨਾਲ ਕਾਫ਼ੀ ਸਮਾਂ ਦੇ ਬਾਦ ਮਿਲ ਜਾਣਾ , ਕਿੰਨੀ ਖੁਸ਼ੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ, ਜਿਹੜਾ ਜੋ ਸਾਡਾ ਕੁੱਝ ਹੋਵੇ ਉਸ ਦਾ ਮਿਲ ਜਾਣਾ ਆਓ ਅਸੀਂ ਗੁਰੂ ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਸਵਾਸ ਸਵਾਸ ਕਰੀਏ, ਅਸੀਂ ਭੂਲੇ ਹੋਏ ਹਾਂ, ਯਾਦ ਕਰਉਗੇ ਤਾਂ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਮਦਦ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਫੇਰ ਸਿੱਖ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਾਉਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਦੀ ਯਾਦ ਸਾਡੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿੱਚ ਟਿਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ 19. Question: If we will be liberated by chanting Naam then why don’t we chant Naam Answer: The mind is dirty, the mind says “do not need to chant the name” just eat, drink, have fun 20. Question: How to clean this dirty mind? Answer: By chanting the name Question: Do I have to forcefully recite the name? Answer: You may have to apply the force to your mind little bit, because the cloth is dirty, you have to apply soap to that cloth, Some people’s minds are not very dirty, they do not need to force , they easily find God, but some have to wash cloth too much, and it was torn in trying to remove the dirt. Sometimes a person dies while searching for God. Chanting Lord’s name is difficult, we are indulged in taste of the householder, food and Maya, it is very difficult to give it up. These tastes are so lovely these draw the person towards them and become slaves of Maya, householder, taste and willingly to do anything for these tastes. if person has done any good deeds in previous life or this life, Saint will meet that person, Saint knows that this person cannot get out this trap on his own, Saint offers him advice how to come out of this trap, if person listen to the advice and follow then Saint also help to get him out of material grip otherwise if person does not have desire to get out of the attachment of the householder, the greed of Maya, the lust and the taste of food, person will not be able to associate with Saint for long and will slowly sink in that mud. 21. Sachkhand is both a place and a state of mind. Where the inhabitant of the whole universe is seated, God is the axis of the whole creation, just as the soul (your Holy Spirit) is the axis of this body, when the web of all desires made it one body from the soul, as the desires of our parents did. Our body has been created, now we have started weaving a web of desires and forget our axis soul. We have created our own net and trapped ourselves, we are born as human beings, but because of this trap we become animals, poison starts producing within us which drives us to become demons. When we start unfolding the web of desires, we start coming near our center point and try to find out truth, we become stable, desires ceases to end, the fear of birth and death disappears and finally reaches the place all saints sit together, just like there is place to sit on the roof, different people uses different ladder to reach to roof, once they reach roof, all sit together, no one how do come to roof or which ladder you use to climb up, ladder is living life according to command of Guru Ji, Guru Ji could different for different religion or part of world, final destination of all devotee is same, This is place where all saints come from. Just as the landlord (farmer) keeps the seed with him, he has to sow rice, wheat, potato etc. again, so God keeps the seed of good saints with him, When God realize that most of people sent become worse day by day and one day, He would set fire to everything and basically bring earthquake, a flood and destroy everything and recreate with new seeds of good people and this is how this world goes. God himself remains stable, detached from Maya and does not allow the good seed to perish. Our purpose of life to see God in human birth, as long as we live, seed good, seed Lord’s name and may God’s action becomes sweets to us, Whatever condition we are, whether happy, distress, poor, rich, healthy, unhealthy whatever condition, we accept it, as it is not permanent, though we can find permanent peace otherwise we will back in cycle, could be in worse condition as compared to now. As long as we keep desiring, our birth and death cycle will not end. Therefore Hell, Heaven, Sach-Khand are all God’s own development. Within us (human life) there is a place where we can reach, we have been given this chance, otherwise it is not possible in any other no human life. When we do not take the Bathe, we feel Dirty, we seek to take Bathe, we should feel how dirty our mind is, then we will make efforts to clean this mind by chanting the Lord’s name given by Guru Ji, we are to clean our mind who is dirty by ourselves. ਸੱਚ-ਖੰਡ ਜਗ੍ਹਾ ਵੀ ਹੈ ਤੇ ਮਨ ਦੀ ਅਵਸਥਾ ਵੀ ਹੈ । ਕਿਉਂਕਿ ਜਿੱਥੇ ਨਿਰੰਕਾਰ ਵੱਸਦਾ ਹੈ, ਸਚਖੰਡਿ ਵਸੈ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ॥ ਕਿਸੇ ਥਾਂ ਤੇ ਇਸ ਜਗਤ ਨੂੰ ਵਸਾਉਣ ਵਾਲਾ ਖੁਦ ਉੱਥੇ ਬੈਠਾ ਹੈ, ਜਿਹੜਾ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ਉਸ ਕੋਈ ਪਿਵਟ ਤਾਂ ਹੈਨਾ,ਪਿਵਟ ਸਮਝਦੇ ਹੋ ,( ਸੈਂਟਰ ਪੁਆਇੰਟ ) ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਸਰੀਰ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ,ਤੁਹਾਡਾ ਪਿਵਟ ਆਤਮਾ ਹੈ। ਆਤਮਾ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਸਾਰੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦਾ ਜਾਲ ਬੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸਰੀਰ ਬਣ ਗਿਆ ।ਤੁਹਾਡੇ ਮਾਂ ਪਿਓ ਨੇ ਬਣਾਕੇ ਇੱਛਾਵਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਸਰੀਰ ਬਣਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ । ਆਪ ਹੁਣ ਪਰ੍ਹਾਂ ਹੋ ਗਏ । ਹੁਣ ਅੱਗੋਂ ਉਹ ਜਿਹੜੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਤੁਸੀ ਕਰਦੇ ਹੋ ਉਹ ਜਾਲ ਹੁਣ ਤੁਸੀ ਬੁਣਨ ਲੱਗ ਪਏ। ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਸਹਾਇਤਾ ਵਾਇਫ (ਪਤਨੀ)ਦੇਵੇਗੀ ,ਬੱਚੇ ਦੇਣਗੇ ਇਹ ਹੁਣ ਜਾਲ ਬੁਣੀ ਜਾਣਗੇ ।ਬੱਸ , ਉਹ ਪਿਵਟ ਵਿੱਚੋਂ ਭੁੱਲ ਜਾਣਾ ,ਜਿਹੜਾ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਹੈ ਉਹ ਵਿੱਚੋਂ ਭੁੱਲ ਜਾਣਾ ਏ,ਉਹ ਜਾਲ ਹੀ ਜਾਲ ਹੋ ਜਾਣਾ ਏ।ਜਿਸ ਦਿਨ ਜਾਲ ਹੀ ਜਾਲ ਹੋ ਗਿਆ ਫਿਰ ਉਹ ਜਾਨਵਰ ਬਣ ਜਾਣਾ ਏ,ਉਹਦੇ ਅੰਦਰ ਜ਼ਹਿਰ ਹੀ ਜ਼ਹਿਰ ਹੋ ਜਾਦਾ ,ਉਹ ਰਾਕਸ਼ਸ਼ ਬਣ ਜਾਂਦਾ । ਜਦੋਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦਾ ਜਾਲ ਖੋਲੀ ਦੀਆ -ਖੋਲੀ ਦੀਆ ਅਪਣੇ ਸੈਂਟਰ ਪੁਆਇੰਟ ਨੂੰ ਆਈ ਦਾ ਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਜਿਹੜਾ ਸੱਚ ਹੈ ਉਹ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਜਾਂਦਾ ।ਉਹ ਸਥਿਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ।ਉੱਥੇ ਜਾ ਕੇ ਇੱਛਾਵਾਂ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ,ਜਨਮ ਮਰਨ ਦਾ ਡਰ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ।ਪ੍ਰਸ਼ਨ-ਕੀ ਇਹ ਮਨ ਦੀ ਅਵਸਥਾ ਹੈ ? ਉੱਤਰ- ਥਾਂ ਵੀ ਹੈ,ਜਿੱਥੋਂ ਜਾ ਕੇ ਤੁਸੀ ਮੁੜ੍ਹਕੇ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ।ਜਗ੍ਹਾ ਵੀ ਹੈ ਸੰਤ ਲੋਕ ਉੱਥੋਂ ਹੀ ਆਉਦੇ ਹਨ। ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਕਿ ਜਿਮੀਂਦਾਰ (ਕਿਸਾਨ)ਅਪਣੇ ਕੋਲ ਬੀਜ ਰੱਖਦਾ ਹੈ,ਰੱਖਦਾ ਹੈਨਾ ,ਉਸ ਨੇ ਚੌਲ਼ ,ਕਣਕ ,ਆਲੂ ਆਦਿਕ ਫਿਰ ਬੀਜਣੇ ਹੁੰਦੇ ਇਸ ਤਰਾਂ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਅਪਣੇ ਕੋਲ ਚੰਗੇ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦਾ ਬੀਜ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਪੁਰਸ਼ ਜਿਹੜਾ ਭੇਜਦਾ ਉਹ ਮਾੜਾ ਹੋਈ ਜਾਂਦਾ ਦਿਨ -ਬ- ਦਿਨ ਮਾੜਾ ਹੋਈ ਜਾਂਦਾ ।ਉਹ ਜਦੋਂ ਸਾਰੇ ਮਾੜੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਅੱਗ ਲਾ ਦੇਦਾ ,ਫ਼ਨਾਂ ਕਰ ਦੇਦਾ। ਉਹਨੂੰ ਜਦੋਂ ਗ਼ੁੱਸਾ ਆਉਂਦਾ ਭੂਚਾਲ ,ਹੜ ਆ ਜਾਂਦਾ ,ਫਿਰ ਜਦੋਂ ਉਹਨੇ ਅਪਣੇ ਕੋਲ ਬੀਜ ਰੱਖਿਆ ਹੁੰਦਾ ਉਹਨੂੰ ਭੇਜ ਦੇਣਾ ।ਉਹ ਫਿਰ ਇੱਦਾਂ ਚੰਗੇ ਬੰਦੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਹੋਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ,ਸੰਸਾਰ ਇਵੇਂ ਹੀ ਚੱਲਦਾ ਹੈ । ਕਈ ਬਾਰ ਪਸਰਿਓ ਪਾਸਾਰ ॥ ਸਦਾ ਸਦਾ ਇਕੁ ਏਕੰਕਾਰ ॥ ਆਪ ਉਹ ਸਥਿਰ ਰਹਿੰਦਾ,ਮੋਹ ਮਾਇਆ ਤੋਂ ਨਿਰਲੇਪ ਰਹਿੰਦਾ , ਉਹਨੂੰ ਸੱਚ ਖੰਡ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ। ਬੀਜ ਨਾਸ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦਿੰਦਾ। ਇਸ ਲਈ ਮਨੁੱਖ ਜਨਮ ਵਿੱਚ ਹੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਲਈਏ। ਇਕ ਵਾਰ ਹੀ ਸਾਡਾ ਜਨਮ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਇਕ ਵਾਰ ਹੀ ਮੌਤ ਹੁੰਦੀ ਬਾਕੀ ਦੇ ਜਿਹੜੇ ਵਿਚਲੇ ਜਨਮ ਨੇ ਉਹ ਸਾਡਾ ਬੀਜਿਆ ਹੋਇਆ ਕਰਮ ਹੈ। ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਇਕ ਵਾਰ ਭੇਜਿਆ ਤੇ ਇਕ ਵਾਰ ਹੀ ਮਿਲਾਉਣਾ ਹੈ ,ਬਾਕੀ ਦਾ ਜਿਹੜਾ ਜੀਵਨ ਹੈ ,ਉਹ ਇੱਛਾ ਦਾ ਭੋਗ ਹੈ ,ਕਰਮ ਧਰਮ ਹੈ । ਇਹ ਉਹ ਕਰਮ ਹਨ । ਜਦ ਤੱਕ ਅਸੀਂ ਇੱਛਾ ਨਹੀਂ ਮੁੱਕਾਂਵਾਂਗੇ ,ਜਨਮ ਮਰਨ ਨਹੀਂ ਮੁੱਕਣਾ । ਇਸ ਲਈ ਨਰਕ ,ਸਵੱਰਗ ,ਸੱਚ ਖੰਡ ਸਭ ਕੁਝ ਉਸ ਨੇ ਬਣਾਇਆ ਹੈ ॥ ਬੰਦੇ ਅੰਦਰ ਉਸਨੇ ਇਕ ਜਗ੍ਹਾ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਹੈ ਜਿੱਥੋਂ ਅਸੀਂ ਉਸ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦੇ ਹਾ । ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਜੂਨ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ।ਨਾਮ ਜਪ ਕੇ ਮਨ ਸਾਫ਼ ਹੋਣਾ ,ਆਪ ਹੀ ਮੈਲਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਆਪ ਹੀ ਸਾਫ਼ ਕਰਨਾ ਹੈ ।

The sampradays are well established institutions that are hundredths of years old headed by sants, sadhu, brahmgyanies and jathedhars. Should we not have high expectations from these mahapurukhs and sampradays because they have shakti? Kathavachaks are always telling us these miracle stories. So, should we not expect sants to get rid of all panthic problems by their shakti and ardas? How do we reconcile the fact kathavachak tell us these karamat stories all the time but in reality the panthic problems keep getting worse? Should we lower our expectations from sants and sampradays?

Why do apneys always have this loser mentality and blame their opponents for being better then them? The government can do all they want but what is our response? Is the government afraid of OUR response or are we afraid of the government? In a game you can't blame your opponents for striking you out and defeating you. You have to make your team better(apneys). Where are all the puratan sampradays and babas when you need them and what are their responses to all this?

What's the Sangats opinion of this video?

Organic Farming? Isn't that what Punjabi farmers did before the green revolution sponsored by the west which damaged and destroyed the soil? Now the west is going organic and Punjabi farmers are returning back to how they USE to farm? This is what happens when you follow and not lead. Punjabi farmers would have been ahead in the organic business if they did their own research and had the confidence to know organic farming is safer and sustainable. Wouldn't be surprised if in the future the west moves away from meat and starts advocating for vegetarianism and veganism. Then Indians will magically adopt that lifestyle as if it's something new that the west taught them.

How to answer Christian Missionaries Talk by a Jewish rabbi

Waheguru Ji Part 2 of questions and answers with Santren Daya Singh Ji 11. We have got this body to act, we have given counted number of breaths, the measure of food and drink of the body is also weighed beforehand, Where our body has to go, is already planned, body and mind are free to act, it is getting all kinds of pleasures, But the mind still does not listen to what Guru ji says, this is the condition of mind. Now call this mind good or bad, This mind is dirty too and great too. When this mind is ever concentrated, it realizes itself who I am, All yogis have tried to find out who I am, but Guru Nanak has made it very easy to understand. Many questions have been answered in this Gurbani, maybe we do not read this Gurbani carefully, Guru Ji said that your mind is not just thoughts, you are the soul. Recognize this, you are part of God, you are the son of Guru Nanak Sahib Ji, you are the son of Guru Gobind Singh Maharaj ji, you are the prince, You will rule, your father is forever mighty king, his kingdom is yours, you are rich, But you roam around begging like a beggar, wandering here and there to fulfill your worldly desires. You do not believe in one, you roam in fear, someone may not harm me, you are afraid of your sins, someone may not do magic on you or do witchcraft, you are afraid of particular day and time You roam around deceiving people, to get money, pride and to remain young. you hurt others to make your loved ones happy and for their benefit, you roam around taking bribe, even after knowing that what you are doing, is wrong and you keep doing. Look it’s not a good thing ਸਾਨੂੰ ਕਰਮ ਕਰਨ ਵਾਸਤੇ ਇਹ ਸ਼ਰੀਰ ਮਿਲਿਆ ਹੈ , ਸ਼ਰੀਰ ਹੈ ਇਸ ਦੇ ਸਵਾਸ ਗਿਣੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਸ਼ਰੀਰ ਦਾ ਖਾਣਾ ਪੀਣਾ ਮਿਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਸ਼ਰੀਰ ਨੇ ਜਿੱਥੇ ਜਾਣਾ ਹਾਂ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਹੈ, ਸ਼ਰੀਰ ਤੇ ਮਨ ਕਰਮ ਕਰਨੇ ਵਿੱਚ ਸੁਤੰਤਰ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸੁੱਖ ਮਿਲ ਵੀ ਰਹਿਆ ਹੈ, ਇਹ ਮਨ ਫਿਰ ਵੀ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਆਖੇ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਮਨ ਹੈ, ਹੁਣ ਇਸ ਮਨ ਨੂੰ ਗੰਦਾ ਕਹਿ ਲਵੋ, ਚੰਗਾ ਕਹਿ ਲਵੋ, ਮਨ ਮੈਲਾ ਸਭ ਕੁੱਝ ਮੈਲਾ, ਇਹ ਮਨ ਚੰਗਾ ਵੀ ਬੜਾ ਹੈ ਇਹੁ ਮਨੁ ਸਕਤੀ ਇਹੁ ਮਨੁ ਸੀਉ ॥ ਇਹੁ ਮਨੁ ਪੰਚ ਤਤ ਕੋ ਜੀਉ ॥ ਇਹੁ ਮਨੁ ਲੇ ਜਉ ਉਨਮਨਿ ਰਹੈ ॥ ਤਉ ਤੀਨਿ ਲੋਕ ਕੀ ਬਾਤੈ ਕਹੈ ॥੩੩॥ ਇਹ ਮਨ ਕਦੇ ਇਕਾਗਰ ਹੋ ਜਾਏ, ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੀ ਸੋਝੀ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਕੌਣ ਹਾਂ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਯੋਗੀਆਂ ਨੇ ਯਤਨ ਤਾਂ ਕੀਤਾ ਕਿ ਮੈਂ ਕੌਣ ਹਾਂ, ਪਰ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਨੇ ਬਹੁਤ ਆਸਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਸ਼ਨਾਂ ਦੇ ਉੱਤਰ ਇਸ ਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਸ਼ਾਇਦ ਅਸੀਂ ਇਸ ਗੁਰਬਾਣੀ ਨੂੰ ਗੋਰ ਨਾਲ ਪੜਦੇ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਹਜੂਰ ਨੇ ਫੁਰਮਾਇਆ ਹੈ ਇਹ ਮਨ ,ਤੂੰ ਮਨ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤੂੰ ਆਤਮਾ ਹੈ ਮਨ ਤੂੰ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੁ ਹੈ ਆਪਣਾ ਮੂਲੁ ਪਛਾਣੁ ॥ ਮਨ ਹਰਿ ਜੀ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ਹੈ ਗੁਰਮਤੀ ਰੰਗੁ ਮਾਣੁ ॥ ਤੂੰ ਇਸ ਦੀ ਪਹਿਚਾਣ ਕਰ ਤੂੰ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਦੀ ਅੰਸ਼ ਹੈ, ਤੂੰ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਹੈ, ਤੂੰ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦਾ ਸਾਹਿਬਜ਼ਾਦਾ ਹੈ, ਤੂੰ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਹੈ, ਤੂੰ ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦਾ ਹੈ, ਤੈਨੂੰ ਰਾਜ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਤੇਰਾ ਬਾਪ ਅਬਿਨਾਸ਼ੀ ਰਾਜਾ ਹੈ, ਉਹ ਤੈਨੂੰ ਰਾਜ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਤੂੰ ਮੰਗਦਾ ਫਿਰਦਾ ਹੈ, ਤੂੰ ਮੰਗਤਾ ਬਣਿਆ ਫਿਰਦਾ ਹੈ, ਆਪਣੀਆਂ ਦੁਨਿਆਵੀ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਲਈ ਇਧਰ-ਉਧਰ ਭਟਕਦਾ ਹੈ । ਤੂੰ ਡਰੀ ਫਿਰਦਾ ਹੈ. ਤੂੰ ਡਰਦਾ ਫਿਰਦਾ, ਕੋਈ ਮੇਰਾ ਨੁਕਸਾਨ ਨਾ ਕਰ ਦੇਵੇ, ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਕਿੱਤੇ ਗੁਨਾਹਾਂ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਹੈ, ਡਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਜਾਦੂ ਜਾਂ ਜਾਦੂ-ਟੂਣਾ ਨਾ ਕਰ ਦੇਵੇ, ਤੂੰ ਖਾਸ ਦਿਨ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਹੈ, ਧਨ, ਹੰਕਾਰ ਅਤੇ ਜਵਾਨ ਰਹਿਣ ਲਈ ਤੂੰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੰਦਾ ਫਿਰਦਾ ਹੈ, ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਅਜ਼ੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਫਾਇਦੇ ਲਈ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਦੁਖੀ ਤੇ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰਦਾ ਫਿਰਦਾ ਹੈ, ਤੂੰ ਰਿਸ਼ਵਤ ਲੈਂਦਾ ਫਿਰਦਾ ਹੈ. ਤੂੰ ਇਹ ਜਾਣਦਾ ਵੀ ਹੈ ਜੋ ਕੁੱਝ ਕਰ ਰਹਿਆਂ ਹੈ ਉਹ ਗਲਤ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਗਲਤ ਕੰਮ ਕਰਨੇ ਤੋਂ ਹੱਟਦਾ ਨਹੀਂ, ਵੇਖ ਇਹ ਚੰਗੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੈ 12. Somehow our mind gets the belief that we are tiny part of God, Even for a moment if we think that our father is Guru Nanak then so how much love comes in our mind, suddenly we start talking with so much love, we feel so much peace in the mind, we start breathing easily, How many of our demands fade away, how high our thinking rises, When we read Gurbani We all are children of the same father, and same Guru then there is no hatred in our mind, If we are Sikhs of Satguru Nanak who gives such higher spiritual education, and we go around begging for worldly demands, we are ignorant, we are in dilemma, we are in the hypocrisy of karma dharma, so what is the value of us? Actually there is no value. Let’s all come learn from the Guru, become a Sikh, become a Khalsa, become a true devotee, Remain in the remembrance of God, there will be no shortage of anything ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਡਾ ਮਨ ਇਹ ਪ੍ਰਤੀਤੀ ਕਰ ਲੈਵੇ ਕਿ ਅਸੀਂ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਦੀ ਅੰਸ਼ ਹਾਂ, ਇਕ ਪਲ ਲਈ ਭੀ ਜੇ ਅਸੀਂ ਸੋਚ ਲਈਏ ਕਿ ਸਾਡਾ ਪਿਤਾ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਹੈ, ਕਿੰਨਾ ਸਾਡੇ ਅੰਦਰ ਪਿਆਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਕ ਦਮ ਅਸੀਂ ਕਿੰਨੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਬੋਲਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੇ ਹਨ, ਕਿੰਨਾ ਮਨ ਨੂੰ ਸਕੂਨ ਮਿਲਦਾ , ਸਵਾਸ ਸੋਖੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਕਿੰਨੀਆਂ ਖਾਇਸ਼ਾ ਸਮਾਪਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਕਿੰਨੀ ਨਜ਼ਰ ਊਚੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਦ ਇਹ ਪੜੀਐ ਕਿ ਏਕੁ ਪਿਤਾ ਏਕਸ ਕੇ ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਤੂ ਮੇਰਾ ਗੁਰਹਾਈ ॥ ਤਾਂ ਫਿਰ ਗੱਲ ਹੀ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕੋਈ ਨਫਰਤ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ, ਕੋਈ ਦੇਸ਼ ਵਿਦੇਸ਼ ਦਾ ਝਗੜਾ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ, ਕੋਈ ਦੁਬਿਧਾ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ, ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਊਚਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜਿਸ ਸਿੱਖ ਦਾ ਹੋਵੈ ਤੇ ਉਹ ਸਿੱਖ ਮੰਗਦਾ ਫਿਰੈ, ਉਹ ਸਿੱਖ ਅਗਿਆਨੀ ਹੋਵੈ, ਉਹ ਸਿੱਖ ਦੁਬਿਧਾ ਵਿੱਚ ਹੋਵੈ, ਉਹ ਸਿੱਖ ਕਰਮ ਧਰਮ ਦੇ ਪਾਖੰਡ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੋਵੈ, ਉਸ ਦੀ ਕਿ ਕੀਮਤ ਹੈ, ਉਸ ਦੀ ਕੋਈ ਕੀਮਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਗੁਰੂ ਕੇ ਸਿੱਖੋ, ਸਿੱਖ ਬਣੋ, ਖ਼ਾਲਸਾ ਬਣੋ, ਭਗਤ ਬਣੋ, ਉਸ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਰਹੋ, ਕਿਸੇ ਗੱਲ ਦੀ ਕੋਈ ਕਮੀ ਨਹੀਂ ਆਵੇਗੀ 13. From the beginning I was searching for meeting God, I read translation of Sahib Shri Guru Granth Sahib from Professor Sahib Singh and when I came across this Shabad, I really like this Shabad I am thirsty to meet God and I begged God to meet me saintly Satguru who may show me the way to you my Lord and if I have great good fortune to the Saint, I surrender my mind to Him; I place my wealth before Him. I totally renounce my selfish ways, Lord, please do me such a favor. Whoever tells me the way and untold God’s Sermon and after listening to such a story, I will walk on that path day and night, walking means God is omnipresent, God has no single abode, it is not walking of body, rather it is chanting Waheguru Naam in mind is actually walking. Being a recluse does not mean to leave home, it means turning my back on Maya who has no attachment for anyone or anything. If there is a desire for Maya then one cannot walk. If there is any desire in our mind then we cannot do Simran. When the seed of the karma of past action sprouted, if any such deed has been done in previous lives or if there is any blessing then you will meet me. Lord, you are an Enjoyer, you are one who tastes everywhere, like the food we eat, because of your blessing, tongue tastes the food. When the former fortune awakens then Ignorance vanishes, greenery begins to appear everywhere, Wherever I look, there you are. The soul is asleep which has taken the form of mind and learnt to say mine mine mine, this is my house, my wife, my children and my business and then when I started reciting day and night, it happened that my mouth became sweet. I thought that I should eat jaggery but it is not like that, it is different. My mind woke up and became aware of the soul. The vision of God that comes to the mind belongs to the soul within itself and the soul is running our body and mind becomes humble and thankful for everything. ਜਿਹੜਾ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਹੈ ਮੈਨੂੰ ਬੜਾ ਹੀ ਪਿਆਰਾ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ।ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਮੈਨੂੰ ਖੋਜ ਸੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦੀ ,ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਪਾਠ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਸਾਹਿਬ ਸਿੰਘ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਰਥ ਟੀਕਾ ਤੋਂ ਕੀਤਾ । ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਬਹੁਤ ਹੀ ਅੱਛਾ ਲੱਗਦਾ ਸੀ , ਪ੍ਰਭ ਮਿਲਬੇ ਕਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮਨਿ ਲਾਗੀ ॥ ਪਾਇ ਲਗਉ ਮੋਹਿ ਕਰਉ ਬੇਨਤੀ ਕੋਊ ਸੰਤੁ ਮਿਲੈ ਬਡਭਾਗੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮੈਨੂੰ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨਾਂ ਦੀ ਪਿਆਸ ਲੱਗੀ ਗਈ ਤੇ ਮੈ ਹੁਣ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਜੀ ਤੁਸੀ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਐਸਾ ਸੰਤ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮੇਲ ਦਿਓ ਜਿਹੜਾ ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਤੱਕ ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਰਸਤਾ ਦੱਸ ਦੇਵੇ। ਮਨੁ ਅਰਪਉ ਧਨੁ ਰਾਖਉ ਆਗੈ ਮਨ ਕੀ ਮਤਿ ਮੋਹਿ ਸਗਲ ਤਿਆਗੀ ॥ ਤੇ ਜੇ ਤੁਸੀ ਮੇਲ ਦੇਵੋ ਤੇ ਮੈ ਜਿੰਨਾ ਮੇਰਾ ਧੰਨ ਹੈ, ਜਿੰਨਾ ਮੇਰਾ ਮਨ ਹੈ ਜਿੰਨੀ ਮੇਰੀ ਸੰਪਤੀ ਹੈ ਮੈ ਸਭ ਕੁਝ ਦਿਆਗਾਂ ਤੇ ਹੋਰ ਮੈ ਅਪਣੇ ਮਨ ਦੀ ਮੱਤ ਕਰਨੀ ਛੱਡ ਦਿਆਗਾਂ । ਤੁਸੀਂ ਐਸੀ ਕਿਰਪਾ ਮਹਾਰਾਜ ਜੀ ਮੇਰੇ ਤੇ ਕਰੋ । ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਹਰਿ ਕਥਾ ਸੁਨਾਵੈ ਅਨਦਿਨੁ ਫਿਰਉ ਤਿਸੁ ਪਿਛੈ ਵਿਰਾਗੀ ॥੧॥ ਜਿਹੜਾ ਮੈਨੂੰ ਫਿਰ ਰਸਤਾ ਦੱਸ ਕੇ ਐਸੀ ਕਥਾ ਸੁਣਾਵੇ ਤੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦੀ ਕਥਾ ਸੁਣ ਕੇ ਮੈ ਉੱਧਰ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਵਾ, ਤੁਰ ਪੈਣਾ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਸਰਬ ਵਿਆਪਕ ਹੈ ਉਹਦਾ ਕੋਈ ਇਕ ਟਿਕਾਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ , ਮਨ ਤੁਰਦਾ ਹੈ ਨਾਮ ਜਪਣ ਲੱਗ ਪਏ । ਬੈਰਾਗੀ ਹੋ ਕੇ ਮੱਤਲਬ ਪਿੱਠ ਕਰਕੇ ਮਾਇਆ ਦਾ ਤਿਆਗ ਕਰਕੇ ਫਿਰ ਮੈ ਤੁਰਾਂ, ਜੇ ਮਾਇਆ ਦੀ ਇੱਛਾ ਹੋਵੇ ਫਿਰ ਬੰਦਾ ਨਹੀਂ ਤੁਰ ਸਕਦਾ, ਜੇ ਸਾਡੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਇੱਛਾ ਕੋਈ ਹੈ ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਸਿਮਰਨ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਪੂਰਬ ਕਰਮ ਅੰਕੁਰ ਜਬ ਪ੍ਰਗਟੇ ਭੇਟਿਓ ਪੁਰਖੁ ਰਸਿਕ ਬੈਰਾਗੀ ॥ ਜੇ ਮੇਰੇ ਪੂਰਬਲਿਆਂ ਜਨਮਾਂ ਦਾ ਕਰਮ ਉਦੇਂ ਹੋਵੇ ,ਪੂਰਬਲਿਆਂ ਜਨਮਾਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਐਸਾ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇ ,ਜਾ ਕੋਈ ਬਖ਼ਸ਼ਿਸ਼ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਹੀ ਤੁਸੀਂ ਮਿਲੋਗੇ । ਰਸਿਕ ਬੈਰਾਗੀ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਰਸ ਲੈਣ ਵਾਲਾ, ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਹਰ ਥਾਂ ਰਸ ਲੈੰਦੇ ਹਨ, ਜ਼ਬਾਨ ਹੋਰ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਰਸਨਾ ਹੋਰ ।ਜ਼ਬਾਨ ਨਾਲ ਅਸੀਂ ਬੋਲਦੇ ਹਾਂ,ਰਸਨਾ ਨਾਲ ਅਸੀਂ ਰਸ ਲੈੰਦੇ ਹਾਂ ਜਿਵੇਂ ਅਸੀਂ ਭੋਜਨ ਖਾਂਦੇ ਹਾਂ ਸਾਨੂੰ ਖਾਣੇ ਦਾ ਰਸ ਆਉਂਦਾ ਹੈ , ਅੰਬ ਦਾ ਰਸ, ਸਲੂਣੇ ਦਾ ਰਸ ,ਦਾਲ ਦਾ ਰਸ ,ਦੁੱਧ ਦਾ ਰਸ, ਸਾਡੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਦਾ ਅਗਲਾ ਪਾਸਾ ਉਹ ਰਸ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ,ਛੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਰਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਮਹਾਰਾਜ ਜੀ ਮਹਾ ਰਸ ਨੇ ,ਇਸ ਲਈ ਰਸਿਕ ਬੈਰਾਗੀ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਅੰਮਿੑਤ ਵੰਡਣ ਵਾਲਾ,ਰਸ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ,ਜਿਹੜਾ ਰਸਨਾ ਤੇ ਬੈਠਾ ਹੈ ।ਬੈਰਾਗੀ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ - ਮਾਇਆ ਤੋਂ ਰਹਿਤ, ਘਰ ਛੱਡ ਦੇਣਾ ,ਗ੍ਰਹਿਸਤ ਛੱਡ ਦੇਣਾ ਇਹ ਬੈਰਾਗੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ।ਬੈਰਾਗੀ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਕੋਈ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਮੋਹ, ਰਾਗ ਨਹੀਂ ਹੈ ।ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲ ਜਾਵੇ, ਪੂਰਬਲੇ ਭਾਗ ਜਾਗੇ ਮਿਟਿਓ ਅੰਧੇਰੁ ਮਿਲਤ ਹਰਿ ਨਾਨਕ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੀ ਸੋਈ ਜਾਗੀ ॥੨॥੨॥੧੧੯॥ ਅਗਿਆਨਤਾ ਮਿਟ ਗਈ ਹਰੀ ਹਰੀ ਸਾਰੇ ਪਾਸੇ ਨਜ਼ਰ ਆਉਣ ਲੱਗੇ, ਜਹਾ ਦੇਖਤਾ ਹੂ ਵਹਾ ਤੂ ਹੀ ਤੂ ਹੈ ॥ ਨਾਨਕ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੀ ਸੋਈ ਜਾਗੀ -ਜਾਗੀ ਦਾ ਮੱਤਲਬ ਆਤਮਾ ,ਆਤਮਾ ਸੁੱਤੀ ਹੋਈ ਜਿਹੜੀ ਮਨ ਦਾ ਰੂਪ ਧਾਰਨ ਕਰੀ ਬੈਠੀ ਹੈ ,ਉਹ ਜਾਗ ਪਈ। ਮਨ ਨੂੰ ਆਤਮਾ ਦਾ ਗਿਆਨ ਹੋ ਗਿਆ । ਮਨ ਨੂੰ ਜਿਹੜਾ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦਾ ਦਰਸ਼ਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਆਤਮਾ ਦਾ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਔਰ ਆਤਮਾ ਹੀ ਸਾਡੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਚਲਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਮਨ ਸਾਡਾ ਸਮਝਦਾ ਇਹ ਮੈ ਖਾਂਦਾ ਹਾਂ ,ਮੈ ਅਉਂਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ,ਮੇਰਾ ਘਰ ਹੈ ,ਮੇਰੀ ਬੀਵੀ ਹੈ ,ਮੇਰਾ ਹੀ ਬੱਚਾ ਹੈ ,ਮੇਰਾ ਮਕਾਨ ਹੈ ,ਮੇਰਾ ਜਹਾਜ਼ ਹੈ ਮਨ ਭੁੱਲ ਕੇ ਇਹ ਕੁਝ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਅਸਲ ਵੀਹ ਇਹ ਉਸ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਤਾਂ ਐਵੇਂ ਹੀ ਨੋਕਰ ਜਿਹਾ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ ਲੱਤ ਮਾਰੇ ਕੇ ਪਰਾ ਸੁੱਟ ਦੇਵੇ ,ਇਸਦਾ ਹੈ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਕੋਈ ਰੱਖ ਲਵੇਗਾ, ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ, ਇਹ ਸੱਮਝ ਆਵੇ ਤੇ ਮਨ ਨਿਮਾਣਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਸ਼ੁਕਰ ਹੈ, ਮੈ ਤੇ ਸ਼ੁਕਰ ਹੀ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਉਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਅਪਣੇ ਚਰਨਾ ਦੀ ਕਥਾ ਵਿੱਚ ਲਾਇਆ ਹੈ। ਮੈ ਦਿਨ ਔਰ ਰਾਤ ਇਹ ਜਾਪ ਕਰਦਿਆਂ ਕਰਦਿਆਂ ਮੈ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ,ਮੇਰੇ ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਜਾਪ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਫਿਰ ਐਸਾ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਮੇਰਾ ਮੂੰਹ ਮਿੱਠਾ ਜਿਹਾ ਹੋ ਗਿਆ ਮੈ ਐਸਾ ਸਮਝਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਗੁੜ ਖਾਦਾ ਹੋਵੇ ਪਰ ਐਸਾ ਨਹੀਂ , ਉਹ ਮਿਠਾਸ ਹੋਰ ਹੈ ਫਰੀਦਾ ਸਕਰ ਖੰਡੁ ਨਿਵਾਤ ਗੁੜੁ ਮਾਖਿਓੁ ਮਾਂਝਾ ਦੁਧੁ ॥ ਸਭੇ ਵਸਤੂ ਮਿਠੀਆਂ ਰਬ ਨ ਪੁਜਨਿ ਤੁਧੁ ॥੨੭॥ ਸਾਰੀਆਂ ਵਸਤੂਆਂ ਮਿੱਠੀਆਂ ਨੇ ਪਰ ਰੱਬ ਜਿੰਨਾ ਮਿੱਠਾ ਹੈ ਉਹ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਇਹ ਨਹੀਂ, ਇੱਥੇ ਬੈਰਾਗ ਪੈਦਾ ਹੋ ਗਿਆ 14. Karma is of three types. Mansa, Vacha, Karmana 1. Mansa – deeds from the mind 2. deeds by word of mouth 3. body deeds – deeds through the from the 5 knowledge senses (eyes, nose, ear , taste tongue, skin) to the 5 action senses (2 hands, 2 legs and tongue to speak) that are attached to the body, there are 3 classification of Karma (Deeds) called Rajo, Tamo and Sato. In this way the mind keeps on doing deeds while living in the body, whether it is 3 classification (Rajo, Tamo and Sato) or whether it is done through any 2 classification or it could be done even with any one of classification. Doing deeds in this way, the creature separates in the obedience of God according to the previous life deeds, Wanders in Water, Earth and the nether eighty-four lacs of species. During these species, they do not do any deeds, have pain and pleasure experienced due what all deeds are done in human life. When God hears the voice of a wandering creature in 84 lakh species, then by this grace God gives the chance of human beings to this separated soul. God has created such a beautiful and invaluable one in which the mind is free to do deeds, but the fruit of action is in God’s hands. Satguru Nanak Sahib Ji explained to us that during our stay as human beings, we should do pure good deeds and these good deeds can be done if you practice Waheguru Waheguru Waheguru Naam. If we practice Meditation, God will make us do good deeds because we get the wisdom by which this doer of deeds becomes free from deeds and also free from the bonds of the body. At the moment we are the householder and we are trying every day to get past the householder life, meaning we are getting entangled in the endless responsibilities, we are trying to end the responsibilities and these responsibilities do not end, we think that when we fulfill the responsibilities then we will the practice of Naam, and it does not happen as the price of everything has gone up and hard to keep up with these. SatGuru Nanak Ji says we must recite Lord’s Name with mentally, with love instead of going to Pilgrimages, fasts, purification and self-discipline, religious ceremonies and charity. Just do good deeds, remember God while working and keep God’s fear and feel content with what is given to you by God. What you get in return for your deeds is considered as God’s gift and not to be greedy. We should strive to speak the truth as long as it is not at the cost of one’s life or at the cost of hurting others feelings. ਕਰਮ ਤਿੰਨ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ।ਮਨਸਾ ,ਵਾਚਾ ,ਕਰਮਨਾ ।1. ਮਾਨਸਾ - ਮਨ ਤੋਂ ਕਰਮ 2.ਵਾਚਾ ਕਰਮ-ਬੋਲ ਕੇ ਕਰਮ 3.ਕਰਮਣਾ - ਸ਼ਰੀਰ ਰਾਹੀਂ ਕਰਮ । 5 ਗਿਆਨ ਇੰਦ੍ਰੇ ਤੋਂ 5 ਕਰਮ ਇੰਦ੍ਰੇ ਜੋ ਸ਼ਰੀਰ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਹਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਕਰਮ ਹੈ, ਤੇ ਕਰਮ ਤਿੰਨ ਗੁਣਾ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਰਜੋ, ਤਮੋ ਤੇ ਸਤੋ ਵਿੱਚ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਨ ਦੇਹੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੋਇਆ ਕਰਮ ਕਰਦਾ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਚਾਹੇ, ਮਨ ਨਾਲ ਕਰੇ, ਚਾਹੇ ਬਚਣਾ ਰਾਹੀਂ ਕਰੇ ਭਾਵੇਂ ਸ਼ਰੀਰ ਦੇ ਇੰਦਰਾਂ ਰਾਹੀਂ ਕਰੇ, ਕਰਮ ਚਾਹੇ ਤਿੰਨਾ ਗੁਣਾ ਵਿੱਚ ਹੋਵੈ, ਚਾਹੇ ਕੋਈ ਵੀ 2 ਗੁਣਾ ਵਿੱਚ ਹੋਵੈ ਜਾ ਕੋਈ ਵੀ ਇਕ ਗੁਣ ਵਿੱਚ ਹੋਵੈ, ਇਸ ਤਰਾਂ ਕਰਮ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਜੀਵ ਪੂਰਬਲੇ ਕਰਮਾ ਅਨੁਸਾਰ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਤੋਂ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਦੀ ਆਗਿਆ ਵਿੱਚ ਵਿਛੜਦਾ ਹੈ, 84 ਲੱਖ ਜੂਨੀ ਵਿੱਚ ਭਟਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਭੋਗੀ ਜੂਨਾਂ ਹਨ, ਮਤਲੱਬ ਮਨੁੱਖ ਜੂਨ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਇਹ ਸਾਰੀਆਂ ਜੂਨਾਂ ਆਪਣੇ ਕਰਮਾ ਨੂੰ ਭੋਗਦੀਆਂ ਹਨ।ਕਰਮ ਕਰਨੇ ਦਾ ਸਮਾਂ ਮਨੁੱਖਾ ਜਨਮ ਹੈ ।ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ 84 ਲੱਖ ਜੂਨੀ ਵਿੱਚ ਭਟਕਦੇ ਜੀਵ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਇਸ ਵਿਛੜੀ ਹੋਈ ਰੂਹ ਨੂੰ ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਮਨੁੱਖ ਜਨਮ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਮਨੁੱਖ ਜਨਮ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਐਸਾ ਸੁੰਦਰ ਅਮੋਲਕ ਬਣਾਇਆ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮਨ ਕਰਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸੁਤੰਤਰ ਹੈ ,ਪਰ ਫਲ ਉਹ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਹੈ ਤਾਂ ਤੇ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਆਗਿਆ ਕੀਤੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਮਨੁੱਖ ਤੂੰ ਸ਼ੁੱਧ ਚੰਗੇ ਨੇਕ ਕਰਮ ਕਰੀ, ਤੇ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਨੇਕ ਕਰਮ ਕਰਮ ਤਾਂ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜੇ ਤੂੰ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਨਾਮ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰੀਂ ਤਾਂ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਚੰਗੇ ਹੀ ਕਰਮ ਕਰਾਉਣਗੇ ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਨੂੰ ਉਹ ਬੁੱਧੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਹ ਕਰਮ ਕਰਮ ਕਰਦਾ ਕਰਮ ਮੁਕਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਦੇਹੀ ਦੇ ਬੰਧਨਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਮੁਕਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਸਮੇਂ ਅਸੀਂ ਗ੍ਰਹਿਸਤੀ ਹਾਂ ,ਦਿਨ ਪਰ ਦਿਨ ਜਿਤਨਾ ਅਸੀਂ ਗ੍ਰਹਸਤ ਤੋਂ ਅਤੀਤ ਹੋਣ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਭਾਵ ਜੁੰਮੇਦਾਰੀਆ ਨੂੰ ਮੁਕਾਉਣ ਦਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਹੀ ਅਸੀਂ ਜੁੰਮੇਦਾਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਫਸਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਜਿੰਮੇਦਾਰੀਆਂ ਮੁੱਕਦੀਆਂ ਨਹੀਂ, ਜੀਵ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿੰਮੇਦਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਮੁੱਕਾ ਕੇ ਨਾਮ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਾਗਾਂ ਐਵੇਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਮਹਿੰਗਾਈ ਹੋ ਗਈ ਹੈ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਸਤਿਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਜੀ ਫ਼ੁਰਮਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕੇਵਲ ਪ੍ਰੇਮ ਨਾਲ ਸਹਿਜੇ ਸਹਿਜੇ ਰਸ ਰਸ ਲੈ ਕੇ ਚਿੱਤ ਨਾਲ ਮਾਨਸਿਕ ਤੋਰ ਤੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜਪਣਾ ਹੀ ਠੀਕ ਹੈ ,ਇਹੀ ਕਰਮ ਧਰਮ ਪੂਜਾ ਡੰਡਉਤ ਹੈ, ਇਹ ਹੀ ਦਾਨ ਪੁੰਨ ਹੈ, ਸੁੱਚੀ ਕਿਰਤ ਕਰੇ, ਕੋਈ ਵੀ ਕਿਰਤ ਕਰੇ ਪਰ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਭੈ ਵਿੱਚ ਕਿਰਤ ਕਰੇ ਤੇ ਮਾਇਆ ਨੂੰ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਦੀ ਦਾਤ ਸਮਝ ਕੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਸੰਤੋਸ਼ ਕਰੇ, ਆਪਣੀ ਨਾ ਸਮਝ ਕੇ ਵਰਤ ਲਵੇ, ਲੋਭ ਨਾ ਕਰੇ ।ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਬੋਲਿਆ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਸੱਚ ਬੋਲਿਆ ਜਾ ਸਕੇ ਯਤਨ ਕਰੇ ਜਿਸ ਸੱਚ ਦੇ ਬੋਲਣ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਦੀ ਜਾਨ ਜਾਂਦੀ ਹੋਵੈ, ਦੂਜੇ ਪ੍ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਦੁੱਖ ਹੁੰਦਾ ਹੋਵੇ ਉਹ ਸੱਚ ਬੋਲਣ ਤੋਂ ਸੰਕੋਚ ਕਰ ਲਿਤਾ ਜਾਵੇ 15. Simran, meditation that the body does not go out of the mind then the mind does not go out of the mind, meaning to achieve think less state of mind Recognize your own origin – O my mind, you are the embodiment of the Divine Light To know thyself is actual devotion The mind is not tired, the mind is not child, not young and not old, it is not sick, it is not wise, it is not a stupid, it is neither a man nor woman, but the body keeps changing, this body grows from the child to old and dies, but the spirit does not die. The sorrows and pleasures that come to the body are due to our karma. Do not blame anyone else; blame instead your own actions. Whatever I did, for that I have suffered; I do not blame anyone else. ਸਿਮਰਨ, ਧਿਆਨ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ਰੀਰ ਮਨ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਾ ਜਾਵੈ ਫੇਰ ਮਨ ਮਨ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਾ ਜਾਵੇ, ਮਨ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਕੋਈ ਸੋਚ ਨਹੀਂ , ਉਸ ਵਿੱਚ ਮਨ ਦੇਹੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ, ਮਨ, ਮਨ ਹੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਅਪਣੇ ਸਰੂਪ ਨੂੰ ਜਾਣ ਲੈੰਦਾ ਹੈ ਮਨ ਤੂੰ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੁ ਹੈ ਆਪਣਾ ਮੂਲੁ ਪਛਾਣੁ ॥ ਅਸੀਂ ਅਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜਾਣਨਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਹੀਦਾ ਹੈ ਬੰਦਗੀ ਮਨ ਨੂੰ ਥਕਾਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ,ਨਾ ਹੀ ਮਨ ਬੁੱਢਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ,ਨਾ ਮਨ ਬੱਚਾ ਹੈ ,ਨਾ ਜੁਵਾ ਹੈ ,ਨਾ ਇਹ ਬਿਮਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਨਾ ਹੀ ਸਿਆਣਾ ਹੈ ,ਨਾ ਮੂਰਖ ਹੈ, ਨਾ ਇਹ ਇਸਤ੍ਰੀ ਹੈ, ਨਾ ਹੀ ਪੁਰਸ਼ ਹੈ , ਪਰ ਸ਼ਰੀਰ ਬਦਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਸ਼ਰੀਰ ਬੱਚੇ ਤੋਂ ਬੁੱਢਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਆਤਮਾ ਜੋ ਸ਼ਰੀਰ ਨੂੰ ਚਲਾਉਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਨਹੀਂ ਮਰਦਾ, ਕਰਮ ਦੀ ਗਤੀ ਬੜੀ ਨਿਆਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਉਸ ਕਰਕੇ ਸਰੀਰ ਬਦਲਦਾ ਵੀ ਹੈ ਦੁੱਖ ਸੁੱਖ ਜਿਹੜੇ ਆਉਂਦੇ ਨੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਆਉਂਦੇ ਨੇ ਇਹ ਕਰਮਾ ਦੀ ਗਤੀ ਹੈ ਦਦੈ ਦੋਸੁ ਨ ਦੇਊ ਕਿਸੈ ਦੋਸੁ ਕਰੰਮਾ ਆਪਣਿਆ ॥ ਜੋ ਮੈ ਕੀਆ ਸੋ ਮੈ ਪਾਇਆ ਦੋਸੁ ਨ ਦੀਜੈ ਅਵਰ ਜਨਾ ॥੨੧॥

23. Gurbani Vichaar Manch Deep Gurmat knowledge in easy Punjabi

Indian-American Christian group says Punjab witnessed 600% growth in conversions – 1800 new churches! December 29, 2021 The increase in Christian evangelical activities in Punjab has been highlighted time and again. The confirmation for the same now comes from a member of the Indian-American Christian group who glorified the growth in conversions and the rise in the number of Churches across North and Central Bharat in general and Punjab in particular. One of the speakers in a webinar organized by the Federation of Indian American Christian Organizations (FIACONA) spoke about the tremendous growth of Christianity in Bharat, particularly in states where earlier there was resistance to missionaries. “This is happening in states like Bihar and Odisha, and we are involved in every state. We have seen tremendous growth in both central and northern states where there was tremendous resistance to the gospel”, the member can be heard saying. He then goes on to talk about a particular northern state where conversions to Christianity have seen a 600% growth in a decade. He further says “10 years ago there were less than 300 churches in the state, today we have more than 1800 local churches with the baptized community. These are things that are happening and haven’t been reported”. Speaking about his ‘work’ in Punjab for the last three decades, he states “I have been working in Punjab for more than 30 years. Punjab was one of the most resistant places to the gospel. In the last census, the only state where the Government of India reported growth among Christians is the state of Punjab. In another state, we are into the fourth generation of churches”. “Each time a church plants another church that is one more generation. When there are four streams of Church planting that becomes a movement and we are seeing that movement in one particular state. We are into the fourth generation of churches in less than ten years”, he proudly declares. As HinduPost had pointed out earlier, in the census of 2011, Punjab had a total of 3,48,230 Christians. If these numbers are correct, in the last years, the population of Christians has increased at least 10 times. 10% of Punjab is now Christian and the conversions to Christianity are increasing on a daily basis. Punjab is now on target for rapid Christianization after Andhra Pradesh. It is important to know how Punjab’s 10% population became Christian. There are dozens of “pastors”, “prophets” and “apostles” running this conversion business. We have already seen Ankur Narula. There are others like Gursharan Kaur, Bajinder Singh, Kanchan Mittal, etc. All of these are converted from either or Sikhs and retain Hindu-Sikh names as well as symbols like Pagri etc. Each of these has tens of thousands to lakhs of followers and has made crores of money. Now, these are in the process of granting franchises to others for their conversion business. More and more such peddlers of faith enter the fray every month. In view of these facts, claims such as 600% growth in conversions made by the speaker are definitely not farfetched. Source: https://hindupost.in/dharma-religion/punjab-conversions-1800-new-churches/

Is the story of Durga in Chandi de var historical or mythological? Was Durga a real historical figure?

That doesn't mean they are automatically a Sant or Mahapurukh. They could just be good Sikhs who are practising Sikhi but have not reached any awesta. Let's not jump to conclusions that everybody is a sant or mahapurkh because they can do katha or know about Gurbani. We might be causing unnecessary humai/hankar by throughing these titles on them.

How would you know someone is a true sant? Is there an objective creticra to determine who is a Sant or is it a self declared title?

Waheguru Ji 81. Baba Balwinder Singh Langar Sahib Hazur Sahib 82. Bhai Sukhraj Singh Chhanna

Old article but has alot of good information. The problem has gotten only worse. September 7, 2016 Christian population in Punjab is 7-10% and Christianity is a ‘fast emerging religion’ in the state, say Pentecostal Church leaders. Pentecostals are a radical sect within Protestant Christianity that emerged in the late 19th/early 20th century in South USA. They believe in the inerrancy of the Biblical scripture and in ‘spiritual gifts’ such as ‘speaking in tongues’ (the ability to speak a previously unknown human or divine language) and ‘divine healing’. Pentecostals are extremist evangelical Christians – an evangelical is a Christian dedicated to promoting the ‘good news’ about Christianity i.e proselytizing by informing non-Christians that they are destined to burn in eternal hell-fire unless they accept Jesus Christ as their savior . As per this report – “Bishops and pastors of Pentecostal and para church organisations of Punjab said here on Saturday that the census, which is conducted by the government after a decade, did not tell the actual number of the Christians residing in Punjab. While interacting with mediapersons on the sidelines of the state-level assembly of the Christian leaders, organised at Virsa Vihar here, a Christian leader Imanul Rehmat Masih said, “In reality, our population is 7 to 10% in the state, but the latest census shows us less than 1% under a deep-rooted conspiracy against the fast emerging religion.” “Despite our sizeable population in Punjab, no political party has given us representation in the state legislative assembly, Parliament and executive since the country got Independence, which is injustice with us,” he said. He further alleged that the successive governments had never addressed demands of our community, nor given them the rights they deserved for. “Even, we are being deprived of the reservation under backward classes. When, any member of the Christian community applies for a reservation certificate, he is asked to produce conversion certificate which is impossible generally,” he added. He also criticised the state government for not allotting him a ground for performing last rites of the dead as per Christian tenets. When asked about their support to any political party in the upcoming assembly elections of 2017, the leaders said they would support a party that accepts their conditions. Commenting on the alleged obstacles being created by the Rashtriya Swayamsewak Sangh (RSS) in the propagation of their religion, they said the constitution has given right to every citizen of the country to adopt any religion, according to his will and no direct and indirect restriction can be imposed on anyone. They also formed a state-level united front of the bishops and pastors to fight for their rights. Masih was elected the front’s chairman, while Ulfat Raj was appointed president.” Does Census under-report Christian Population? While the Census of Bharat is generally considered reliable, there have been question marks raised over the census exercise from time to time. As this OpIndia article states, in absence of “pointed questions” in the census, there is a definite risk of Hindu population being overestimated and inflated in official records. An excerpt from the article says – “Please note that SCs are to be counted only as Hindus. Since the neo-converts to Christianity or Islam don’t want to lose the reservation benefits, they are often asked by evangelists to wrongly claim their religion as Hinduism so that they get the benefits of reservation. The scale of conversions in North East and in many areas of Andhra Pradesh has been gigantic. It is estimated that nearly 30 per cent of Coastal Andhra is now Christian, while some states in North East are entirely Christian. It should be noted that the converts in North East list themselves as Christians in census because STs can belong to any religion (see picture) and continue to get reservations, but the SC converts, mostly in the rest of India, wrongly list themselves as Hindus, thus over representing the actual strength of Hindus in India. This is the reason many Christian organizations have been demanding reservations for “Dalit Christians”. Once this is allowed, the neo-converts would come out of this pretense and make themselves counted as non-Hindus.” This analysis of the Census 2011 data for the state of Andhra Pradesh by respected demographer Dr. JK Bajaj further educates us about this issue – “There have been often doubts about the number of Christians counted in the Indian Censuses. It is speculated that a large number of Christian converts—especially from the Scheduled Castes—choose to hide the fact so as to continue enjoying the special privileges available to members of certain Castes among Hindus, Sikhs and Buddhists. The total number of Christians in India estimated by international demographic scholars associated with the Church are often much higher than those counted in the Censuses. Andhra Pradesh is a special example of this fuzziness associated with the number of Christians. Their number here was rising consistently up to 1971, when it reached its peak value of 18.23 lakhs in the then undivided State. After 1971, their number began falling sharply, dropping to 14.33 lakhs in 1981 and to 11.30 lakhs in 2011. The share of Christians in the total population had risen from 1.68 percent in 1911 to 4.39 percent in 1971; it dropped to 2.68 percent in 1981 and has come down to 1.34 percent now. This sharp decline in the number of Christians in the Census counts in the State is directly related to a corresponding rise in the number of Scheduled Castes. This can mean two things: Either, the converts to Christianity are choosing to deny it before the Census and other secular authorities; or, they have chosen to revert to their original faith. The former seems more likely from the great divergence between the number of Christians counted by the Census and those estimated by the international Church.” German Federal Government site – “The official Census is not the best guide to the number of Christians in India. No one believed the official figures (of Census 2001) that Christians constituted just 2.3 percent of the population. The Catholic Church, Protestant groups and particularly the Pentecostal churches collectively claim a total figure that may be two or three times the official Census numbers…. others estimate it as high as 9 percent.” And Dayal echoes the OpIndia piece and Dr. Bajaj in providing the reason for this discrepancy between Census and real figures regarding the Christian population – “Social scientists and researchers say there are a number of reasons why this may in fact be true. The enumerators’ questions in the Census operations discouraged members of the former untouchable castes, who call themselves Dalits and are called Scheduled Castes by the government, from registering themselves as Christians. These are communities, specially in the states of Andhra Pradesh, Maharashtra, Punjab and Tamil Nadu, who avoid registering themselves officially as such in order to continue taking advantage of government’s affirmative action programmes that include reservations in academic institutions, the civil service, and legislatures. Official conversion to Christianity would make them ineligible under Article 341 (iii) of the Constitution, which holds such affirmative action only for Hindus, Sikhs and Buddhists. This law has been challenged twice in the Supreme Court, which upheld it the first time, but five years ago reopened hearings on a public interest litigation by Dalit Christians.” But the same Dayal executes a neat U-turn a year later, when he uses the Census 2011 figures (which claims the share of Christians has actually reduced from 2.35% in 2001 to 2.3% in 2011!) to dismiss Hindu opposition to conversion by Christian missionaries as ‘Hindu fanatic’ ranting! Of course, this statement came while addressing a Bharatiya audience in a Christian propaganda site. Conclusion The Pentecostal leaders of Punjab like Imanual Masih are most likely spot on when they say the Christian population in Punjab is 7 -10%. Hindus and followers of other Dharmic faiths like Sikhs, Jains, Buddhists in Bharat are facing a grim battle for survival against a well-entrenched, globally networked, extremely well financed (through FCRA route) missionary industrial complex, which has powerful backers in Bharat’s polity in the shape of Sonia’s Congress, Leftists and other ‘secular’ parties, media (including entertainment media) and academia. We must use every legal means at our disposal to fight this battle to uphold Dharma and end this religious-cultural genocide which will end up killing the unique diversity of our nation. Source https://hindupost.in/news/census-not-tell-real-population-christians-punjab-pentecostal-leaders/

Can you give the source? Is it documents relating to Bhai Maharaj Singh? Its interesting that it mentions Akal Takhat. Thought it was always called Akal Bunga in puratan granths?

We have learned nothing. That history was documented by the colonizers not us. Even today it's the western scholars who are writing our history of the colonial period. We still dont document our own history. Were happy that someone else is doing the hard work. Some of our apney have started praising the colonial period as good because the only narratives we are getting is the one written by the western scholars. Our puratan sampradays have failed at writing history of the colonial era. Our sant/babas are praising the west and can't wait to do "parchar" their. Can you list the lessons we have learned?

And have nihangs studied why that is or their just living off what nihangs did 200 years ago? Have nihangs taken any steps to write their own history to better understand where they succeeded and where they failed and how to correct their mistakes? And the fact they have a weak hierarchy and not a good organization skill shows they have not put any effort into solving their own problems. Everytime a new jathedar is elected there is massive chaos and infighting to get the gaddi. These sort of programs should have been fixed long time ago. Your definitely a optimist for even entertaining that thought. It's the fantasy world of the sant/babas. Then what purpose do nihangs have today? Would Guru Gobind Singh Ji not want nihangs to have updated battle tactics and gear? Also, academies where strategic thinking and history be taught? Organizationally how many nihangs are their and how many Dals? Also, how far are they distributed and how far is their parchar?

Do you think if Nihang Singhs/Budha Dal were aware of what was going on in Africa they would have sent Dals to help?

1. How come southern India doesn't need MSP? 2. Can you give a breakdown of how much is the MSP for a crop? 3. Are you aloud to sell your crop to individuals or does it have to be manddis? 4. If bhang is illegal then how do Nihang Singhs get there hand on it? 5. Are there any food companies that will buy your crop? 6. You think it's time that Punjab move away significantly from agriculture into other fields?

Why? What have Nihang Singhs done in the last 100 years to help the panth? Can you name 10 things that Budha Dal has done for the panth?

Do you think there are too many farmers and some of them need to find a different field of work? If small farmers dont have technology. Maybe you can start a company that rents out farm equipment cheaply? You mentioned in a post you were greeb. How do you sell your product? Do you sell direct to consumers?

Waheguru Ji The original video is unavailable you know what video it was?

Waheguru Ji Bhai Rupinder Singh Ji has uploaded over 1,000 kathas and he barely has little over 500 subscribers. Subscribe to his youtube channel

You mentioned you are a farmer. What do you currently farm and what is the size of the land your farming and around how much income you make? 1.Are you able to sustain your family comfortably? 2. Are there alot of programs goverment/university to help farmers upgrade to new innovations and knowledge? 3. Have there been attempts by farmers to band together and create a company that will sell their own products? 4. Are there modern storage areas for crops so if their not sold they can be kept longer?

Dass is not talking about individual sadhus helping but more on massive large scale. For that you need high quality people with deep puratan medical knowledge and research centers. Where all the herbal medicines will be put through tests to make sure they work and dont cause harm to the body. New research will be done to make sure it can compete with all the other best medicine. Lot of sadhus/sants fly to the west to get medical services. Obviously herbal medicine must not be on high standards.